Ik g

Aan boeken met dit soort titels begin ik altijd met gemengde gevoelens. Je leest de achterflap en woorden als levenskwaliteit, zingeving, passie en bestemming, maken het er niet echt beter van. 

David Nadler heeft inmiddels een aanzienlijke reeks boeken op zijn naam staan over 'teams'. Zijn boeken vallen met name op door het hoge gehalte praktische aanbevelingen. Met het recent verschenen 'Handboek over Managementteams' ligt er opnieuw een standaardwerk voor adviseurs en leden van managementteams.

In alle sectoren van de economie is de concurrentie toegenomen en veranderd, onder andere door technologische ontwikkelingen en door het wegvallen van handelsbeperkingen. De wereld van werk verandert als nooit tevoren. Iedereen die werkt wordt geconfronteerd met nieuwe werkomstandigheden, nieuwe taken en nieuwe eisen. Oude spelregels zijn niet meer van toepassing. Organisaties zoeken naarstig naar nieuwe succesformules. Ook de Human Resources-functie dient zich in al deze turbulentie te bezinnen op de eigen rol en toekomst. Dat gebeurt nu. HR begint zich langzaam maar zeker in veel bedrijven fundamenteel te transformeren. Het is het begin van niet meer of minder dan een revolutie in HR. Daarover gaat dit boek.

Vooral een torenhoge verwachting over zijn boek gecreëerd. Het boek begint namelijk met ongeveer 40 referenties van allerlei mensen - niet de minst vooraanstaande personen - die in drie à vier regels lovende aanbevelingen schrijven over het boek.

Je kunt de spelopvatting van een voetbalteam beïnvloeden door het spelconcept (de organisatiestructuur), het opstellen van bepaalde spelers (het personeel) en de keuze van de aanvoerder (het management). Door te kiezen voor een spelconcept met vier aanvallers, schep je de voorwaarden voor aanvallend voetbal. 

Core capabilities en met name core competenties (kerncompetenties) zijn mooie krachtige woorden in een kennisgedreven maatschappij. Ze worden dan ook veelvuldig en soms 'uit de losse pols' gebruikt in discussies over de te voeren bedrijfsstrategie. Dit roept bij mij (en ik ben hier vast niet uniek in) altijd vragen op:

Als een potentiële lezer voordat hij een boek aanschaft de achterzijde leest, mag hij verwachten dat hier naar waarheid vermeld staat wat het boek aan inhoud en waarde kan brengen voor de lezer. Helaas gaat dit voor het boek 'New Marketing' niet op.

Hét verschil tussen wat wij nu de moderne tijd noemen en duizenden jaren van geschiedenis is dat de mens beseft dat hij invloed heeft op wat hem in de toekomst kan overkomen.

Hoe moeten naar het verschijnsel concern kijken? Wat zijn concerns precies? Voor welke taken staat de concernleiding? En wat is de reden van bestaan van concerns als samenhangende organisaties? Dit boek is een terreinverkenning met deze vragen als centraal thema.

Zoals zijn boek 'Marketing Management' de bijbel voor marketing studenten is, is 'Kotler over marketing' de lang verwachte 'State-of-the-Art' gids voor marketing strategieën voor managers.

Wie aan teams denkt, krijgt onwillekeurig een associatie met Belbin en zijn rolopvattingen. Het was voor mij een verademing dat Arend Ardon in 'Klantgestuurde teams' het werk van Belbin in het geheel niet besprak.

Op pagina 48 van dit boek staat het volgende te lezen: 'De overgang van ondernemersgerichte revitalisatie werd bereikt door het bedrijf radicaal te transformeren van een bureaucratisch, conservatief bedrijf tot een innoverend en alert reagerend bedrijfsonderdeel.' Oef!

Er i

De Amerikanen Peppers en Rogers schreven eerder het boek 'The One-to-One Future', waarin zij het belang van de geïndividualiseerde marktbenadering aangaven als (gedeeltelijke) vervanger van massamarketing. Deze gedachte was in de Verenigde Staten niet origineel, want bijvoorbeeld Stan Rapp en Tom Collins hadden dit thema in 1987 met 'Maxi Marketing' al behandeld. 

Wie niet helemaal vertrouwd is met de wereld van logistiek en een leuk boek zoekt om zijn inzichten in het logistiek denken te vergroten, heeft aan 'Customer Centered Supply Chain Management' zeker een aardig boek. De schrijftrant is verhalend, erg Amerikaans en met veel voorbeelden van situaties die je in de dagelijkse praktijk van het bedrijfsleven tegenkomt. Daardoor wordt het boek herkenbaar en nodigt het uit om op reis te gaan, de reis van continu zoeken naar mogelijkheden om de logistieke keten te optimaliseren. Deze stijl is een welkome afwisseling in de lange reeks van boeken over logistiek die nogal docerend en theoretisch van aard zijn. Het mechanische, deterministische, analytische, modelmatige denken, dat zo kenmerkend is voor de logistieke wereld, wordt in dit boek op een prettige manier verweven met een interviewstijl en het ophalen van herinneringen aan ontmoetingen met vakgenoten, waardoor het boek een menselijke toon krijgt.

Zo op het eerste gezicht, afgaande op de titel, gaat het hier om het zoveelste hype-boek, zeker als in de ondertitel ook nog eens wordt gesuggereerd dat elk ondernemen een toneelspel is. Onder de stofomslag van het boek staat een tweede ondertitel: 'Goods & services are no longer enough'. Daar gaat dit boek over: wat komt er na de dienstverlening? Iedereen is bekend met de overgang van de primaire economie, onttrekking, jacht en landbouw, naar de industriële samenleving en werkt nu ijverig aan de realisatie van de diensteneconomie. Maar wat komt er daarna? Bekende termen zijn de informatie-economie en de kenniseconomie. De auteurs stellen daar tegenover dat informatie niet de basis is van de nieuwe economie, omdat informatie op zichzelf niet een economisch goed is. Pas als ondernemingen informatie aanbieden in de vorm van informatiediensten of informatiegoederen en ervaringen waarbij kennis en inzichten worden overgedragen, creëren ze economische waarde. Het gaat steeds om een persoonlijke beleving in een fysieke gebeurtenis, die kan variëren van een opleiding tot een spannende wildwatervaart tot een therapeutisch gesprek met de psycho-analyticus.

Dit boek doet wat het belooft. Het biedt een praktische handleiding om de balanced scorecard in de praktijk te gebruiken. De auteurs houden het concept van de scorecard (van Kaplan en Norton) overeind, maar geven tal van theoretische onderbouwingen en praktijkvoorbeelden om aan dat concept handen en voeten te geven en het verder te verfijnen. 

In dit boek bestudeert Christensen één van de meest fascinerende paradoxen in het bedrijfsleven: Hoe komt het dat 'excellente' en door managers, goeroes en beleggers bewonderde ondernemingen het leiderschap in hun branche bij baanbrekende innovaties vaak verliezen aan veel minder goed geëquipeerde nieuwe toetreders? Door te laten zien hoe bedrijven worden gestuurd door de klanten, leveranciers en financiers in hun eigen waardenetwerk geeft Christensen een waardevol en vernieuwend inzicht in de hieraan ten grondslag liggende processen.

Kennismanagement is populair. Steeds meer organisaties beseffen dat de effectieve omgang met kennis een belangrijke invloed heeft op hun concurrentiepositie. Met het boek 'Kennis, mensen en organisaties' spelen Theo Groen en Jan Wouter Vasbinder in op deze ontwikkeling. Het boek, dat grotendeels is gebaseerd op praktijkervaring van de auteurs, gaat in vier delen in op het fenomeen 'kennis' binnen organisaties.