Je kunt natuurlijk ook je iPad (of andere elektronische reader) meenemen, dat doe ik ook maar dan om de route naar dat prachtige monument of die schitterende ruïne hoog in de bergen te plannen, om er na een sneak preview vanaf te zien, om inderdaad lekker een boek te lezen. Het is toch vakantie nietwaar?
Wat je doorgaans aantreft, verdient zelden een gouden griffel, of zelfs maar een eervolle vermelding in een van de vele lijstjes die het boekenmetier rijk is. Gelukkig maar, want zo kom je niet in de verleiding jezelf te tarten die boeken in je tas te proppen met het risico op bijbetalen. Maar soms kom je dingen tegen, tussen de bouquetreeks romannetjes, Konsaliks en vele obscure detectives die deze wereld rijk is, die direct je aandacht trekken. Mits je natuurlijk wel een beetje bent ingevoerd in het net niet mainstream management geweld.
Blij verrast was ik met Liar’s Poker (Vuil spel) van Michael Lewis, uit 1989 dus over Wall Street voor ‘the great crash’ (‘toen er meer geld werd verdiend als ooit tevoren’ staat er enigszins cryptisch op de achterflap van de Nederlandse vertaling uit 2013, nu niet meer dan?). Minder blij was ik met de lukrake onderstrepingen, soms gewoon doorhalingen die een prettige leeservaring onmogelijk maakten.
Ronduit opgetogen was ik toen tussen een stapel glossy magazines opeens Van aai-instrument tot zwaluwstaarten van Charles den Tex zijn kaft liet zien. Een alfabetische encyclopedie met adviesjargon dat de leek leert te begrijpen waar de adviseur het over heeft: afnaaien, afschieten, afslanken, afstemmen, aftimmeren, A-H-M-A-S, autistisch… En dit is nog maar een selectie uit de A-sectie. Den Tex, gepokt en gemazeld in het marketingcommunicatievak, weet waar hij over spreekt, en hoe dat op te schrijven. Kennis en kunde, een dodelijke combinatie! Niet voor niets won hij met Schijn van Kans, een financiële thriller waarvan het script door Aad Jacobs werd aangereikt, zijn eerste Gouden Strop (in 2002). Op de rol (september) staat Ik ben koopman, een ‘kroniek van de familie Fentener van Vlissingen’.
Wat je relatief veel tegenkomt, zijn de wat ik maar even ‘populistische’ boeken uit het segment noem, de typische meeneemlectuur op het vliegveld (al heeft een auteur als René Boender de omslag van zijn Great to Cool bewust helemaal afgestemd op dat publiek, en met succes). Denk aan titels als De romantische boekhouder van financieel tycoon Gerrit Zalm, Bankroet (in een versie van Belgische hand en Nederlandse hand), De vastgoedfraude en De ontknoping. De strakke ruggetjes verraden overigens een enkele reis koffer leesplank, maar dat terzijde. Geen onaardige boeken maar als een vakantie iets relativeert, is het wel de heikele situatie aan het thuisfront.
Omdat brengen en halen (het nieuwe ouderwetse delen!) het stilzwijgende idee achter de leesplankjes is, laat ik ook altijd wat boeken achter. En dan niet de boeken die ik toch niet de moeite waard vind, maar precies omgekeerd. Wie na mij villa Nooitgedacht of Weltevree betreedt, kan rekenen op een kleine serie stichtende lectuur. Altijd ‘verpakt’ in een van de mij rechtens toegekomen edities van onderhavig magazine!
Over Pierre Pieterse
Pierre Pieterse was tot februari 2022 hoofdredacteur van Managementboek Magazine.
