Zo wist zakenblad Quote dat de man die de bankwereld eens even de terechte maat nam, het spel zo goed te hebben doorgrond dat zijn eigen bankrekening door een personal banker wordt beheerd. Ook werd alras duidelijk dat de zo bewierookte exponentiële organisaties in feite organisaties zijn die bestaande platformen uitwonen zonder zelf enige waarde toe te voegen, de eigen knip Uber alles. En tot slot blijkt het lijvige magnum opus van Piketty gebaseerd op volstrekt verkeerde premissen, cijfers en statistieken. Cijfers en ideeën van gisteren die in de 21ste eeuw geen enkele betekenis hebben ondanks de omineuze titel Kapitaal in de 21ste eeuw aldus Marc De Vos in zijn riposte Ongelijk maar fair. Een boek overigens dat vooral Jesse Klaver tot zich zou moeten nemen maar vermoedelijk net als dat van Piketty ongelezen zal laten.
Omdat de D natuurlijk vooral staat voor Donkere Dagen, is de brug naar kerstboom snel gelegd. Wat leggen we daaronder? Om te beginnen Het dictatorvirus (niet toevallig natuurlijk staat de D prominent in de titel!) van Frank Schaper. Niet omdat dit vervolg op Hoe je een geboren leider wordt? weer een product van liefde is, een lust voor het oog en een amuse voor de geest. Nee, niet daarom, maar omdat ik het zeg!
Voor wie lessen in leiderschap even een bruggetje te ver is, is er Murphy voor managers, van aforisme-koning, uitspraken-admiraal, en citaten-keizer Gerd de Ley, met een hoofdrol voor Peter Drucker (daar is ie weer, de D). Het is verleidelijk om uit de fraaie collectie te citeren, ook al omdat ‘het gemakkelijker is met de eer van andermans werk te gaan strijken dan zelf te werken’. Aldus Dilberts vader Scott Adams in dit boekje.
Niettemin voorspel ik dat leiderschap het thema van het jaar 2016 gaat worden. En dat in al zijn verschijningsvormen: crisisleiderschap, dienend leiderschap, visionair leiderschap maar vooral ontspoord leiderschap. Leiderschap dus dat los is geslagen van zijn ankers. Resulterend in leiders zonder volgers, veel gevaarlijker dan dictators omdat zulke leiders zichzelf een aura van legitimiteit toedichten. We hebben het dan over de semipublieke Maserati-rijders, de politieke wensdenkers of de psychopathische filiaalhouders.
En dan is er op de valreep van het oude jaar nog een nieuwe loot aan de enorme leiderschapsboom ontsproten: Neuroleiderschap. Een vorm van hands-on leiderschap om verschillende vaak negatieve ‘emoties’ te laten kantelen. De leider als illusionist die een halfleeg glas halfvol laat lijken. Maar neuroleiderschap is vooral actiegericht. Lijkt een uitgelezen kans voor onze politieke leiders om daar eens mee te experimenteren.
Kortom, zoals de Chinezen al eeuwen weten (en dit citaat staat dan weer niet in de bundel van De Ley): Niet het gekwaak, maar het vliegen van de wilde eend, doet een kudde eenden vliegen en volgen.
Over Pierre Pieterse
Pierre Pieterse was tot februari 2022 hoofdredacteur van Managementboek Magazine.
