In het voorwoord word je als lezer ‘gewaarschuwd’ dat er termen in het boek zullen voorkomen die wellicht als zweverig opgevat kunnen worden. Het advies is om deze termen gewoon weer los te laten als je er niets mee hebt, en naar de achterliggende waarden te kijken.
Hoewel ik zelf inderdaad niet enthousiast wordt van termen als aura’s en kosmische energiestromen, zijn deze mij niet onbekend: ik groeide op in een omgeving waar dit dagelijkse kost was. Daarom neem ik me voor me hierdoor niet af te laten leiden, en het in plaats daarvan voor mezelf te vertalen naar meer gangbare ideeën en begrippen. Helaas kom ik al snel tot de conclusie dat je dit wel kunt doen wanneer termen af en toe voorkomen zoals het voorwoord zegt, maar niet wanneer het hele boek er exclusief op gebaseerd is. Dit maakt het voor mij direct slecht toepasbaar.
De onderwerpen zelf zijn in 40 thema’s (energielagen) opgedeeld, waarvan je eerst een algemene versie krijgt, op het persoonlijke vlak, en in de tweede helft van het boek de toepassing binnen een organisatie uitgelegd krijgt. Ik volg de instructie uit de inleiding, en neem een willekeurig hoofdstuk waarvan de titel mij aanspreekt: De 23e energielaag: Omgaan met je eigen onvolmaaktheden. Ik verwacht een uiteenzetting over hoe je jezelf kunt leren accepteren, maar in plaats daarvan ervaar ik een ouderwets potje shaming, waar letterlijk naar de 7 zonden uit de Bijbel verwezen wordt. Bij de eerste zonde ‘ijdelheid’ stelt de schrijfster dat plastische chirurgie natuurlijk best kan wanneer je bijvoorbeeld littekens hebt opgelopen bij een brand, maar als je het doet om ‘op een Barbie te lijken’ dat je dan moet groeien in deze energielaag omdat er wat mis is. Ik wil hier graag aannemen dat zij het niet zo bedoelt, en het in haar live begeleiding subtieler zou aanpakken, maar wat een vooroordelen worden hier aan het papier toevertrouwd! Bij de tweede zonde ‘gulzigheid’ wordt het niet beter: heel nonchalant worden binge tv-kijken, koffie nodig hebben om wakker te worden, en alcohol- en drugsverslaving op één hoop geveegd. Behalve dat dit alle nuance weer mist, voegt het ook niets nuttigs toe voor de lezer. Óf je hebt een serieus probleem, en dan gaat deze korte veroordelende paragraaf je niet helpen, óf je hebt inderdaad alleen een paar koppen koffie nodig op een dag en er wordt je een probleem aangepraat. Beter je leven door minder koffie te drinken? De oplossing voor al je onvolmaaktheden die geboden wordt aan het einde van het hoofdstuk komt vervolgens neer op ‘verander je gedachten erover, dan komt het allemaal goed’. En hoewel ik het eens ben met het idee dat je zelf invloed kunt uitoefenen op de meeste situaties, is het veel te kort door de bocht om dit als dé oplossing aan te bieden wanneer je ook verslavingen en serieuze psychische problemen hebt aangehaald. Het neigt zelfs naar victim blaming.
Ik hoop op een betere ervaring in een ander blok en kies er ditmaal een op ‘in organisaties’- niveau. Nummer 24: Omgaan met zakelijke tegenslag en teleurstelling. Het eerste dat opvalt is dat de hoofdstukken in dit tweede deel veel korter zijn dan die op het algemene vlak. Zou dit dan eindelijk gaan bijdragen aan dat ‘in één oogopslag identificeren van de kern van een probleem’? Ook hier word ik jammer genoeg teleurgesteld, want de boodschap luidt: ‘Als je het gevoel hebt tegengewerkt te worden, dan moet je niet als een papegaai met een dekentje over zijn kooi stil blijven, maar juist zorgen dat je je licht laat stralen.’ En ja, dit kán het begin zijn van een goed advies, maar daar hoort nog veel meer bij. Er is geen hulp over hoe je dit moet aanpakken, geen lijstje kritische vragen, en zelfs geen ‘herkenbaar en aansprekend praktijkvoorbeeld’ zoals beloofd op de achterflap.
Met 40 energielagen, allemaal op twee manieren besproken, kan ik geen oordeel vellen na het lezen van slechts van elk deel één hoofdstuk. Daarom heb ik het daar niet bij gelaten. Sommige heb ik alleen algemeen gelezen, sommige alleen voor de organisatie, sommige beide, sommige helemaal niet. In totaal heb ik ongeveer 75% gelezen. Mijn beschrijving van de twee uitgelichte hoofdstukken geeft goed wat mijn mening is over de rest. Ik vind er geen diepgang, geen praktische handvatten, geen concrete hulp. Er wordt weinig genoemd dat je niet zelf ook had kunnen bedenken. Hoofdstukken die wel voorbeelden bevatten, vind ik lang niet zo aansprekend als aangekondigd. Voor wie oprecht geïnteresseerd is in (persoonlijke) groei, zijn er vele betere boeken aan te bevelen, ook voor wie de route van energie en auralagen wil volgen.
Veerle Blajic-Kik is opleider klantcontact bij UWV. Zij geeft opleidingen aan nieuwe medewerkers in wetskennis, communicatie en systeemtrainingen. Daarnaast verzorgt zij trainingsdagen communicatie voor ervaren medewerkers door het land.
Over Veerle Blajic-Kik
Veerle Blajic-Kik is opleider klantcontact bij UWV. Zij geeft opleidingen aan nieuwe medewerkers in wetskennis, communicatie en systeemtrainingen. Daarnaast verzorgt zij trainingsdagen communicatie voor ervaren medewerkers door het land.
