Strategische communicatie - De modellen van C

Op het terrein van 'communicatie' en 'modellen' was door bureau Berenschot het boek 'Managementmodellen voor communicatie' uitgegeven. Als lezer ben je dan benieuwd wat de auteur toevoegt en in welke mate dit boek onderscheidend is. Waar bij Berenschot het model en de uitleg centraal stonden, daar beschrijft Slangen veel meer de context. In 'Modellen van C' wordt de lezer op acht communicatie thema's getracteerd: strategische communicatie, communicatieplanning, reclame, persstrategie, crisiscommunicatie, interne communicatie, communicatievormen, en internet.

Bij elk thema zijn zorgvuldig een aantal modellen geselecteerd, dat goed de mogelijkheden illustreert van het model binnen de context. De opvatting van de auteur is dat boodschappen zeer helder geschreven dienen te worden en dat tekstschrijvers er goed aan zouden doen te simuleren dat hun doelgroep kinderen van twaalf zijn. Moeilijke woorden worden zo vermeden. Nu is het inmiddels geen publiek geheim dat mensen die het acht uur journaal niet begrijpen, gewoon het Jeugdjournaal bekijken en onder het mom van 'samen met de kinderen kijken' toch proberen de noodzakelijke informatie op te doen. We zien politici in het Jeugdjournaal soms zoeken naar simpele woorden. Daaruit blijkt maar weer dat dingen simpel weergeven geen eenvoudige zaak is. Slangen illustreert dat door op te merken dat veel kijkers soms nauwelijks de boodschap begrijpen van een reclamecommercial. De auteur waarschuwt er ook voor dat 'meer' niet altijd 'beter' is. Zo stelt hij vast dat bedrijven met een klein budget, juist veel communicatie-instrumenten inzetten. Echter deze 'versnippering' leidt tot een averechts effect, omdat de boodschap er niet duidelijker op wordt. De kracht van een goede communicatiestrategie ligt in het maken van keuzes en jezelf als organisatie beperkingen opleggen. De lezer herkent hierin de opvattingen van de econoom Michael Porter die stelt dat strategie ook betekent dat je aangeeft wat je níet doet. De hoofdstukken van het boek zijn allemaal opgezet volgens een vast stramien: een overzichtbladzijde wat je als lezer te wachten staat, vier verdiepende onderwerpen op het thema, kaders die de essentie van een bepaalde boodschap goed weergeven, en uiteindelijk de modellen zèlf, meestal weergegeven in overzichtelijke visuals, ondersteund door consistent kleurgebruik. Het boek biedt ook voldoende verfrissing bij afgezaagde onderwerpen zoals 'communiceren bij veranderingen'. Zo worden medewerkers ten tijde van een verandering ingedeeld in vier categorieën: vernieuwers (zij die bijleren en vlot overweg kunnen met de verandering), stagiairs (zij die wel bijleren maar niet zo van de verandering houden), verbeteraars (zij die zich meer richten op de bestaande systemen dan kiezen voor een radicale verandering), en de uitvoerders (zij die de verandering niet zien zitten). Het belang van deze indeling is dat de organisatie zich per doelgroep kan afvragen wat de informatiebehoefte is. Daarmee zijn we terug bij de basisbegrippen van communicatie: de zender en de ontvanger. Iets meer verplaatsen in de schoenen van de ontvanger, lijkt de overheersende gedachte van het boek. Herkenbare problematiek voor u? De 62 gepresenteerde modellen willen u graag van dienst zijn.