De change maker

Eén van de doelstellingen van Martin Loeve is om zich juist te onderscheiden van schrijvers die hun lezers overladen met theorie en dan juist vergeten de vertaalslag te maken naar de praktijk. Zoals de auteur zelf zegt, 'dit boek is anders'. Met deze uitspraak legt de auteur de lat hoog voor zijn boek. Om een goed how-to-guide boek te schrijven dient hij aan een aantal eisen te voldoen. Op de eerste plaats moet het laagdrempelig geschreven zijn. Op de tweede plaats, de auteur moet een juiste balans vinden tussen theoretische diepgang en praktisch toepasbaarheid. Als laatste het boek moet praktijkgericht zijn. Laten we deze drie criteria eens onder de loep nemen. De schrijfstijl van Loeve is prettig te noemen. Hij schrijft recht voor zijn raap. De materie wordt op een nuchtere manier beschreven. Hij maakt handig gebruik van leuke anekdotes uit de praktijk, wat de leesbaarheid zeker ten goede komt. Hierdoor hoeft de lezer niet achter de studietafel plaats te nemen om het te bestuderen. Het boek kan lekker weggelezen worden op plaatsen als bijvoorbeeld de trein. Als we kijken naar de balans tussen theoretische diepgang en praktische toepasbaarheid, kan opgemerkt worden dat de schrijver geringe, maar voldoende aandacht schenkt aan de bestaande theorie. Daarna schakelt hij snel over naar zijn eigen ontworpen model. Hij behandelt de zogenaamde atspAr-formule, waarmee de lezer in 17 stappen tot een geslaagd klein veranderingstraject kan komen. Bij het lezen van deze stappen, betrapte ik mezelf er op, dat ik regelmatig 'oh ja' mompelde, omdat de stappen zeer logisch zijn en waarschijnlijk al door de meeste mensen onbewust genomen worden. Het model is daarom niet vernieuwend, het heeft zelfs het karakter van 'oude wijn in nieuwe zakken'. Echter dit is geen probleem, want de auteur pretendeert niet om iets vernieuwend te schrijven. Nee, hij pretendeert iets toepasbaars te schrijven. Hierin is hij geslaagd. 'De change maker' is zeker praktijkgericht te noemen. De auteur beschrijft voor alle drie de doelgroepen een uitgebreide case (die op waarheid berust zijn), waarin de 17 stappen doorlopen worden. Dit geeft de lezer houvast bij het invullen van deze stappen voor zijn eigen veranderingstraject. Daarnaast staat het boek ook vol met andere korte en nuttige tips en anekdotes van mensen uit de praktijk. Terugkijkend op de drie criteria, dan kan ik niet anders concluderen dat Loeve hiervoor met vlag en wimpel geslaagd is. Toch bekruipt mij nog geen jubelstemming na het lezen van het boek. Dit is raar, want de auteur is zeker in zijn opzet geslaagd om een praktisch doe-het-zelf boek te schrijven voor mensen die om willen gaan met kleine veranderingen. Het punt dat mij van een jubelstemming weerhoudt is dat er meerdere goede doe-het-zelf boeken zijn geschreven, die voor dezelfde aanpak hebben gekozen. Namelijk praktijkcases, handzame vragenlijst en leuke anekdotes. De auteur borduurt op een goede wijze verder op deze reeds bekende weg.