Hoewel ik niet tot de doelgroep behoor, heb ik toch besloten het boek te lezen, omdat ik geïnteresseerd ben in het principe van onderhandelen en het veel toepas in mijn dagelijkse leven. Een ander perspectief dan dat van mij kan verrassende inzichten bieden en daarnaast helpen bij een breder begrip van mijn onderhandelingspartners. Meg Myers Morgan is een academicus van de Universiteit van Oklahoma en heeft een behoorlijke staat van dienst in de academische wereld. Ze heeft eerder lovende kritieken ontvangen op haar essaybundel en haar TedX presentatie. Ze beschrijft, aan de hand van verschillende voorbeelden uit haar privé- en werkleven, het proces van onderhandelen en waar vrouwen het volgens haar laten liggen en kunnen verbeteren.
De opbouw van het boek
De inleiding van het boek zorgt dat je zin krijgt om het te lezen. De schrijfster heeft gekozen om 5 onderhandelingstactieken uiteen te zetten, waarbij elke onderhandelingstactiek zijn eigen hoofdstuk heeft. Daarnaast sluit elk hoofdstuk af met een prettige samenvatting, waar alles zeer overzichtelijk op een rijtje wordt gezet. Meg Myers Morgan schrijft met humor en met een kwinkslag, waardoor het boek makkelijk wegleest. Hieraan dragen ook het grote lettertype en de overzichtelijke opmaak bij.
De doelgroep
Dit lijkt de ideale kapstok om het boek aan op te hangen, maar in werkelijkheid gaat het weinig over onderhandelingstactieken en zit het boek vol met adviezen voor getrouwde vrouwen en moeders. Van iemand die haar sporen verdiend heeft in de academische wereld en beschikt over een PhD, vind ik het boek weinig wetenschappelijke waarde hebben en vooral een weerspiegeling van het persoonlijke reilen en zeilen van de schrijfster. Ze geeft veelvuldig haar eigen mening, waar ik eerder advies zou verwachten dat gebaseerd is op wetenschappelijk onderzoek gezien de achtergrond van de schrijfster.
Meer anekdotisch dan wetenschappelijk
Het boek is daarmee eerder een weerspiegeling van het persoonlijke leven van Meg Myers Morgan, de auteur van dit boek. Alles is onderhandelbaar is daarmee eerder anekdotisch dan wetenschappelijk, waardoor het boek zijn doel voorbij streeft en voor mij geen stand houdt als een boek vol met onderhandelingstactieken en praktische tips. De auteur maakt veelvuldig gebruik van anekdotes, persoonlijke verhalen en gebeurtenissen om dingen te verduidelijken, waardoor het boek veelvuldig gaat over de hoogte- en dieptepunten die de schrijfster heeft meegemaakt. Daarbij gebruikt ze veel van de problemen van haar studenten als voorbeeld, zoals hoe zij moeite hebben met hun studie, persoonlijke keuzes, het juiste moment zoeken om een familie te starten of een betere baan te zoeken. In het begin helpt dit om bepaalde zaken te verduidelijken, maar al naar gelang het boek vordert zijn de verhalen meer van hetzelfde. Hoewel de bedoeling is dat deze anekdotes je motiveren om lessen te trekken uit het boek, maakt de herhaling dat naarmate het boek vordert dit steeds lastiger wordt en het voelt als meer van hetzelfde.
Een lange peptalk
Je kunt zien dat de schrijfster naast academisch ook veelvuldig gevraagd wordt als ‘motivational speaker'; het boek voelt als een lange peptalk. De meer dan 20(!) anekdotes over moeders maakt het boek geschikt voor deze doelgroep, maar niet echt voor een breder publiek (waar ik toe behoor).
Conclusie
Er is niks mis met het boek, maar het heeft een hoog feelgood gehalte en voelt voor mij een beetje als ‘dertien in een dozijn'; er was weinig echt inhoudelijke informatie. Het boek is duidelijk bedoeld om vrouwen in het algemeen aan te spreken en voelt daarmee een beetje als ‘one-size-fits-all', zonder oog voor individuele problematiek. Ik wil daarbij nogmaals benadrukken dat ik niet tot de doelgroep behoor; degenen die dat wel doen zullen het boek misschien meer waarderen en zich hier beter mee kunnen identificeren. Gezien het aantal positieve recensies dat het boek heeft ontvangen, kan dat weleens de juiste conclusie zijn.
Deze review is geschreven door Emiel Mulder, werkzaam bij Expand.
