Bedrijven en organisaties worden vandaag de dag geconfronteerd met een wereld waarin steeds vaker verrassingen de norm zijn geworden. Kijk alleen al naar de laatste twintig jaar. We hebben de huizencrisis en de financiële crisis gehad. Digitalisering, globalisering en de klimaat- en energieopgaven dwingen bedrijven en organisaties om fundamenteel naar hun producten en diensten te kijken.  

Leren is niet vanzelfsprekend in een prestatiemaatschappij. Zeker niet als een prestatiemaatschappij wordt gedefinieerd als een samenleving waarin individuele prestaties centraal staan. Waarin succes als eigen verdienste wordt beschouwd. En waarin het niet vanzelfsprekend is jezelf te verdiepen in een ander.  

Onlangs publiceerde het IPCC zijn nieuwste klimaatrapport. Als de opwarming van de aarde beperkt blijft tot 1,5 graad zal volgens het rapport 3 tot 14 procent van de soorten op aarde verdwijnen. Loopt de opwarming verder op, naar 2 of 3 graden, dan kan zelfs 18 tot 29 procent van de soorten verdwijnen. 

De Europese Unie is sinds haar oprichting betrokken bij een toenemend aantal conflicten. Niet alleen extern, zoals met Rusland, Syrië, Afghanistan en het voormalig Joegoslavië. Ook intern is het aantal conflicten gegroeid. Denk aan de eurocrisis, de Brexit, de bewaking van buitengrenzen en de conflicten met Polen en Hongarije over de onafhankelijkheid van rechters en media. 

 In de discussies in de Tweede Kamer over een nieuwe bestuurscultuur, over macht en tegenmacht, zie je volksvertegenwoordigers worstelen met de vraag hoe te komen tot een nieuw kabinet. Ook voor managers in het bedrijfsleven of bij publieke organisaties is dit conflict leerzaam.  

In politieke discussies, het maatschappelijk debat en op sociale media is er lange tijd sprake van nepnieuws en desinformatie. Maar ook van discussietrucs. Voor een van de veel gebruikte discussietrucs, de drogreden, is vreemd genoeg nog weinig aandacht. Terwijl de drogreden toch net zo schadelijk is voor een open en eerlijk debat.  

De Schotse moraalfilosoof en grondlegger van de economische wetenschappen, Adam Smith (1723-1790), beschouwde zijn De theorie over morele gevoelens als zijn belangrijkste werk. Het verscheen voor het eerst in 1759, maar hij bleef er tot zijn dood aan werken.

Het coronavirus heeft de afgelopen maanden een hevige storm veroorzaakt. Een pandemie van ongekende omvang. Als gevolg van die storm waren er begin juli wereldwijd al meer dan tien miljoen besmettingen en honderdduizenden doden.

We zitten nog midden in de coronacrisis. De grootste gevolgen voor de werkgelegenheid zullen mogelijk pas vanaf september zichtbaar worden. In die zin is het gewaagd dat uitgeverij Prometheus eind juni Met ons gaat het nog altijd goed. 8 sombere mythes over Nederland ontrafeld' uitbracht, geschreven door Peter Hein van Mulligen, hoofdeconoom van het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS). 

Winand Quaedvlieg, hoofd van het Kantoor Brussel van VNO-NCW en MKB-Nederland, schrijft vanaf begin 2016 een maandelijkse blog over Europa in de nieuwsbrief voor beide organisaties. De blogs gaan over gebeurtenissen waar hij professioneel direct of indirect bij betrokken was.

In het essay Waarom werken wij zo hard? Op weg naar een economie van de vreugde legt Govert Buijs, op een simpele en doeltreffende manier uit waar het idee vandaan komt dat we hard zouden moeten werken.

Artificiële Intelligentie in rekrutering van Didier Decaestecker en Jean Faniel komt als geroepen. Zij schetsen niet alleen een helder beeld over wat artificiële intelligentie is en vooral wat het niet is, zij geven ook aan welke toepassingen vandaag de dag reeds bestaan.

Afgaande op de titel en de flaptekst heeft Christian Kromme, ondernemer, trendwatcher en futurist, met Go digital, stay human. Hoe technologie de mensheid vooruit helpt naar een betekenisvolle toekomst een veelbelovend boek geschreven.

De huidige vierde industriële revolutie -de opkomst van artificiële intelligentie en versnelde automatisering - maakt onze toekomst meer onvoorspelbaar dan ooit. Leidde technologische vooruitgang in de afgelopen 250 jaar telkens nog tot meer banen en meer welvaart, de vraag is of de geschiedenis zich zal herhalen.

Digitalisering en algoritmisering worden vaak in een adem genoemd. Maar ze zijn verre van gelijk aan elkaar. Bij digitalisering gaat het in feite om de overgang van informatie naar een digitale vorm.

‘Politiek is een strijd om ideeën en opvattingen. En die strijd voeren we met taal en woorden’, zegt Hans de Bruijn, hoogleraar bestuurskunde aan de Universiteit in Delft, in zijn onlangs verschenen bundel met columns over het verschijnsel 'framing' in de politiek.

Onlangs publiceerde Freedom House, een Amerikaanse organisatie die het democratisch gehalte van de wereld bijhoudt, haar nieuwste rapport over de ontwikkeling van de democratie in 195 landen en 14 regio's.

Na val van de Berlijnse Muur in 1989 en het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1991 leek aan de geschiedenis definitief een einde te zijn gekomen.