Organisatiecultuur voelt als ongrijpbaar, onmeetbaar en onbestuurbaar. En toch lijkt het, aan de hoeveelheid managementboeken en theorieën te zien, alsof bestuurders die organisatiecultuur juist het liefste willen besturen. Bij het kiezen van het boek 'Leiders aan cultuur verandering' had ik dan ook verwacht wederom een 10 stappen-model voor succesvolle cultuur te lezen. Maar dat bleek mee te vallen...

Na 'Ego's en andere ongemakken' is Roos Vonk terug met een boek voor gevorderden; 'Menselijke gebreken voor gevorderden'. Niet alleen het ego wordt door Vonk luchtig geanalyseerd en bekritiseerd. Alle menselijke gebreken komen langs: van zogenaamd authentiek zijn tot zelfbedrog. En dat doet de hoogleraar sociale psychologie bijzonder scherp en onderbouwd.

Mensen die hardhorend zijn, willen niet luisteren. Mensen die met hun hart horen, kunnen écht luisteren. Vanuit die gedachte schreef Harry van de Pol het boek 'Harthorend'. Het maakt mij bewust van deze boodschap, maar oefening is zeker nodig.

De Roos van Leary, de teamrollen van Belbin, het situationeel leiderschapsmodel: allemaal theorieën waar ik tijdens trainingen of adviesopdrachten mee in aanraking ben gekomen. Ik maakte er notities van en hield ze in mijn achterhoofd. Maar zou het niet handig zijn als je af en toe gewoon één boek uit de kast kunt trekken waar veelgebruikte modellen nog even kort worden uitgelegd? Vanuit die gedachte schreven de adviseurs van HRD-adviesbureau GITP het 'Groot psychologisch modellenboek'.

Mijn generatie (1984) wordt wel eens 'de opzoekgeneratie' genoemd. In plaats van allerlei zaken uit het hoofd te leren, zoek je het op zodra je iets nodig hebt. Ik kan niet ontkennen dat daar een kern van waarheid in zit. Hoewel ik basiskennis heb van procesmodelleren, vond ik die kennis niet voldoende om ook daadwerkelijk bedrijfsprocessen vorm te geven. 

'Mensen houden niet van veranderingen' is een gedachte waar ik me altijd tegen heb verzet. Mensen zijn constant op zoek naar verbetering en veranderen daarom geleidelijk aan. Johanna Kroon gaat in op grootschalige veranderingen. Veranderingen die zijn ingezet door 'ze'; managers, bestuurders of andere mensen, maar vooral geen veranderingen die zijn ingezet door 'we', de werknemers en uitvoerders. Mokkend roepen deze werknemers bij de zoveelste aangekondigde verandering: 'Wat hebben ze nú weer bedacht?!'. Deze uitspraak werd de pakkende titel van het boek van Kroon.