Tijdens een bezoek aan een Orkashow ontmoet hij een orkatrainer. Vanaf dat moment wordt de link gelegd tussen het trainen van orka's en het opbouwen van relaties. De kern van het boek is dat relaties ontwikkeld en opgebouwd kunnen worden door de kracht van positieve feedback. De kracht is gebaseerd op vertrouwen kweken, goed gedrag prijzen en verkeerd gedrag corrigeren.
Het concept van positieve feedback is voor een ieder begrijpelijk. Het is gebaseerd op een aantal simpele spelregels, die sterk zijn door hun eenvoud. Daarnaast is het concept ook herkenbaar. De kern is dat mensen twee soorten reacties kunnen vertonen. De 'hebbes-reactie' (mensen betrappen op wat ze fout doen) of 'het uitdelen van De orka award (mensen bevestigen in wat ze goed doen).
Iedereen die het boek leest zal deze reacties bekend voorkomen, met name de eerste. De schrijvers van het boek laten zien, dat het veranderen van reactie (van hebbes naar Orka Award) grote positieve gevolgen kan hebben, zowel privé als zakelijk.
Een sterk punt van de schrijvers is dat ze ook stilstaan bij de moeilijkheden die de hoofdpersoon ondervindt bij het toepassen van de theorie. Met andere woorden de schrijvers bezien de theorie niet alleen van de positieve kant, maar geven ook aan dat het toepassen veel weerstanden oproept die je kan doen besluiten om het bijltje erbij neer te leggen.
Gelukkig heeft het boek voor onze hoofdpersoon Wes een happy-ending. De schrijvers hebben bij de schrijfwijze gekozen voor twee invalshoeken, die leesbaarheid en begrijpelijkheid ten goede komen. Ten eerste is er gekozen voor de insteek van een roman, die we onder meer kennen van 'De one minute manager' en 'Wie heeft mijn kaas gepikt'. We volgen de hoofdpersoon Wes, die zich met vallen en opstaan, de filosofie van positieve feedback eigen probeert te maken. Het komt daardoor heel herkenbaar over omdat er situaties worden beschreven die wij allemaal hebben ervaren.
Het tweede aspect dat verhelderend werkt is de toepassing van een metafoor. Door de lezer mee te nemen naar de onbekende wereld van het trainen van orka's, wordt de lezer geconfronteerd met een wereld die opvallend veel gelijkenissen vertoond. Het verhelderende aspect zit met name in de sprekende voorbeelden van het trainen van orka's te koppelen aan situaties die de manager Wes heeft meegemaakt.
De manier van schrijven is typisch Amerikaans, je krijgt er soms een soort Ratelband gevoel van. Ik moet u zeggen, daar ben ik geen fan van. Zaken als het daadwerkelijk uitdelen van een Orka Award en je zelf af en toe een 'hug' geven door je linkerarm over je rechterschouder te leggen en je rechterarm over je linkerschouder is mij net een stap te ver. Ik denk niet dat dit de juiste toon is voor de Nederlandse nuchtere mentaliteit.
