We hebben het allemaal wel eens meegemaakt. Een manager die het gras voor de voeten weg maait door alle problemen zelf op te lossen. Door alle moeilijke dossiers naar zich toe te trekken en je de oplossingen voor uitdagingen aan te reiken, nog voordat je er over na hebt kunnen denken. Zodat het vooral zeker is dat de opdracht goed wordt uitgevoerd en het doel behaald.
We hebben ons er ook allemaal weleens schuldig aan gemaakt. De helpende hand geboden voordat er überhaupt om hulp werd gevraagd. Medewerkers of collega’s het leven makkelijker gemaakt door alvast wat beren op de weg af te schieten. Door het gesprek met die ingewikkelde collega te voeren dat ze zelf vast lastig vinden. Zodat ‘we’ onze doelen halen.
Keerzijde
Met een briljant voorbeeld uit zijn eigen gezin laat Wouter Hart duidelijk zien dat dit schijnbaar effectief ‘managen’ ook een keerzijde heeft. Je ontneemt je kind, partner, medewerker of collega ermee de autonomie, en daardoor de motivatie om zelf te blijven denken en handelen. Jij hebt alles immers al geregeld. En als er al ruimte is voor initiatief, dan zijn ze zich altijd bewust van de kans dat jij een betere oplossing weet. Weg motivatie, weg zelfstandigheid. Hallo gefrustreerde en teleurgestelde manager: kunnen ze nou echt niets meer zelf?
Het letterlijk kinderlijk eenvoudige voorbeeld uit het gezin van Wouter Hart is de ultieme metafoor voor de werkplek. De patronen thuis zijn exact gelijk aan die op de werkvloer, op de vereniging, de sportclub of waar dan ook. Patronen die volgens vier vaste rollen ook hardnekkig in stand worden gehouden door alle deelnemers. Rollen die de auteurs helder en zonder overbodige woorden duidelijk en herkenbaar maken.
Geen oplossing
Valkuil zou zijn dat de auteurs vervolgens hun eigen oplossing aanreiken voor het geschetste probleem. Daar blijven ze echter vakkundig van weg door een denkrichting te geven zonder oplossingen in te vullen. Wat gelijk een voorbeeld is hoe zelf het patroon te doorbreken en voorbij oplossingen te gaan kijken. Wat is nu het echte probleem?
De oplossingenmachine is ondanks zijn eenvoud een enorm krachtige handreiking om als manager niet langer zelf de kar te hoeven trekken, en medewerkers te motiveren tot hun eigen inbreng. Met huis-, tuin- en keukenvoorbeelden maken Hart en Verheggen heel helder wat de winst is als je stopt met oplossen. En daarmee ruimt geeft voor zelfstandigheid. Menig medewerker zal daar - na een korte periode van gewenning - blij mee zijn. Omdat de tijd van hiërarchisch management inmiddels ver achter ons ligt. En daarmee sluit dit boek onbedoeld meer aan bij de actualiteit dan gedacht.
Over Roy van den Anker
Roy van den Anker is getrouwd en heeft 3 kinderen. Zijn sporen heeft hij verdiend in de verzekeringsbranche. Ruim 25 jaar vervulde hij uiteenlopende posities bij verschillende organisaties. Van teamleider tot operationeel directeur en in organisaties van MKB tot corporate omvang. In meerdere organisaties werd hij partner.
