Leren samenwerken begint met een reflectie op de eerdere editie en vooraf lees je nog een dankwoord waarin Edwin Kaats en Wilfrid Opheij hun missie toelichten. Het ‘waarom’ van dit soort boeken is verschrikkelijk belangrijk, omdat dit allesbepalend is voor hoe je het als lezer ervaart. Dat de auteurs passie hebben voor hun onderwerp wordt direct duidelijk.
Randvoorwaarde
In mijn vak is samenwerking tussen mensen meer een randvoorwaarde dan een primair doel, maar ervaar ik wel wat een goede samenwerking op kan leveren(en wat een slechte samenwerking kapot kan maken…). Samenwerken is helemaal niet vanzelfsprekend en Leren samenwerken biedt meer dan genoeg kennis en houvast om bewust te werken aan dit onderwerp, dat veel te vaak wordt vergeten.
Met sprekende praktijkvoorbeelden worden talloze theorieën, concepten en uitgangspunten toegelicht en lees je waarom bepaalde vormen van samenwerking slagen en waarom andere gedoemd zijn te mislukken. Ook lees je hoe je sturing geeft aan het proces van leren samenwerken. Je hoeft de eerdere editie hiervoor niet gelezen te hebben, en ondanks mijn gebrekkige ervaring met het onderwerp leest het boek als een trein.
Hoger niveau
Leren samenwerken is met bijna 500 bladzijden een enorm goedgevulde gereedschapskist om je bedrijfscultuur naar een hoger niveau te tillen. Echter voelt het niet als een ‘dikke pil’, maar juist als een gestructureerd geheel dat nergens wollig of langdradig aanvoelt.
Ik verwacht dit boek nog lang en vaak te gebruiken, omdat a) ik zelf in een vak zit waar in de dynamiek en samenwerking tussen (groepen) mensen en alles wat daarbij hoort steeds belangrijker wordt en omdat b) het gewoon een uitstekend, compleet en goed geschreven boek is.
Over Stijn de Wilde
Privacy Officer bij Fontys Hogeschool | Governance, (Human) Risk & Compliance specialist |
