Ernst Bohlmeijer is hoogleraar geestelijke gezondheidsbevordering aan de Universiteit Twente.
Meer over de auteursLevensverhalen voorzien in een steeds grotere maatschappelijke behoefte, getuige de opkomst van weblogs, de talloze autobiografie en therapeutische toepassingen. Reflecteren op het eigen leven kan troost bieden, kan ouderen en jongeren helpen omgaan met beperkingen, en kan bijdragen aan zingeving en goed sociaal contact. De levensverhalen zelf zijn een rijke bron voor bijvoorbeeld medici, hulpverleners, loopbaan-begeleiders en mantelzorgers.
De betekenis van levensverhalen laat zien dat levensverhaalmethoden een plaats in de gezondheidszorg verdienen. Een gezondheidszorg die aan de verhalen voorbijgaat, wordt een kil instituut waarin veel mensen zich niet herkend en erkend voelen.
Naast een brede theoretische uiteenzetting bevat dit boek vele toepassingen van het werken met levensverhalen in wetenschappelijk onderzoek en in de (klinische) praktijk. Deze bundeling van interdisciplinaire inzichten geeft op unieke wijze de stand van zaken weer in de kennis over levensverhalen en levensverhaalmethoden.
Psychologen en ethici, ergotherapeuten en schrijfdocenten: tientallen auteurs belichten in dit boek de betekenis van levensverhalen voor menswetenschappen, zorg en welzijnswerk. Ze beschrijven hoe levensverhalen tot stand komen, welke rol herinneringen hierbij spelen en hoe de verhalen het zelfbeeld en de toekomstverwachtingen kunnen bepalen. De solide achtergrond van de auteurs zorgt voor een duidelijke wetenschappelijke grondslag. De prettige schrijfstijl en de verwijzingen naar de praktijk maken van De betekenis van levensverhalen een bron van inspiratie voor iedereen die werkt of gaat werken met levensverhalen.
