"Als je mij vraagt wat belangrijker is of waarom we hier zijn zou ik zeggen: het ontwikkelen van mensen", merkte Van Duin op. "Resultaten zullen volgen, daar ben ik van overtuigd" Bedrijfsbiografieën behandelen de laatste jaren met name de teloorgang van grote bedrijven: Baan, Ahold, Enron, Philips etc.

Werken is walgingwekkend. Arbeid sucks. 't Is klote. Van De Bok. Die overgang van het weekend naar de werkweek doet je kokhalzen, laat je zwetend tollen in je bed, wakkert sluimerende moordgevoelens aan, verdrinkt je in een tomeloos verdriet. Dat maandagmorgengevoel. 

Sir John Whitmore geeft wereldwijd adviezen en lezingen op het gebied van coachen en Human Resource Management. De auteur begon zijn carrière als autocoureur. In zijn boek 'Succesvol coachen' gebruikt hij regelmatig metaforen uit de sportwereld. Het boek is geschreven voor managers die een coachende stijl van leidinggeven willen aanleren.

Rolf Baarda is op het gebied van P&O-beleidsinformatie geen onbekende. Zijn in 1994 uitgegeven 'Ken- en stuurgetallen voor personeelsmanagement' is standaardliteratuur bij menig P&O-opleiding en ook het vorig jaar gepubliceerde 'Sturen op informatie' zal zijn weg naar de geïnteresseerde P&O-er zeker vinden.

Alweer een boek over performance management, was de eerste gedachte toen ik 'Corporate Perfomance Management' van Peter Geelen onder ogen kreeg. Meteen schoot het door mij heen dat deze gedachte helemaal niet juist was. Er zijn wel veel mensen met het onderwerp bezig, maar er zijn maar weinig Nederlandse boeken over dit onderwerp. Het boek is mooi compact gebleven; dat nodigt in elk geval uit tot lezen. Bij het lezen van het voorwoord en het eerste doorbladeren proef je onmiddellijk dat Geelen van een praktische aanpak houdt. De volgende conclusie die zich opdringt is dat hij in het boek een wel heel belangrijke vraag wordt beantwoord, namelijk: hoe zorgen we ervoor dat performance management wordt geïntegreerd in de planning- en controlcyclus?

Direct aan het begin van deze bespreking is een waarschuwing op zijn plaats, of eigenlijk zijn het twee waarschuwingen. Ten eerste is dit boek, met de intrigerende titel 'In zicht, nieuwe wegen voor implementatie', niet voor iedere lezer bedoeld maar voor managers uit de gezondheidszorg. Ten tweede belooft het boek op het eerste gezicht nieuwe manieren van implementeren aan te reiken maar dat is (helaas?) niet het geval.

Over projectmanagement is de afgelopen 20 jaar een bibliotheek volgeschreven. Elke organisatie maakt inmiddels gebruik van projecten als methode om (bedrijfs)problemen te lijf te gaan. Het gebied 'projectmanagement' omvat inmiddels een uitdijende groep deelgebieden.

Vol verwachting en met een beetje scepsis begon ik aan het boek, want hier werd mij een model beloofd 'dat voor alle mogelijke vraagstukken op individueel, team- of organisatieniveau oplossingsrichtingen biedt zonder de onderlinge samenhang tussen mens en organisatie uit het oog te verliezen.' Zou de Haarlemmerolie voor organisaties nu eindelijk zijn uitgevonden?

De vraag die mij bij het lezen van dit boek het meeste heeft beziggehouden is: mag je een boek ook 'onleesbaar' verklaren. Zoiets als een woning die nog in stand blijft door de krakkemikkige muren en dito fundament waar dan een ambtenaar van bouw en woningtoezicht een bordje opspijkert met 'onbewoonbaar verklaarde woning'. Je bent dan soms geneigd te denken: Pak even een paar spullen en ga lekker klussen. En maak er wat moois van. Want de plek is goed, de oppervlakte prima en al met al is er best wat van te maken.

Meer dan de helft van alle fusies wordt als mislukt beschouwd en een derde van alle gefuseerde organisaties vindt dat de fusie uiteindelijk geen verschil heeft uitgemaakt. Uiteindelijk geldt dus slechts voor 1 op de 6 organisaties dat de fusie daadwerkelijk meerwaarde heeft opgeleverd. Een verkwisting van veel energie, zo lijkt het, en vooral een doembeeld voor managers en bestuurders die op het punt staan een fusieavontuur aan te gaan. Maar kan dit voorkomen worden?

De literatuur die ingaat op de ontwikkeling van het denken over bedrijfskunde en management is dun bezaaid. Natuurlijk is het vak jong en zijn de ontwikkelingen nog heftig: er valt al veel te vertellen en te leren over de laatste 100 jaar.

Lenigheid in leiderschap is in het huidige tijdsgewricht geen overbodige luxe. De markt ontwikkelt zich razendsnel en het anticiperen van een organisatie hierop vraagt steeds meer inspanning van menig leider. Eeke Scheweer schreef daar een boek over getiteld 'Lenig leiderschap'.

U zit in het universitair of hoger onderwijs en wilt op niveau meedenken, meepraten en oordelen over financiële verslaggeving van ondernemingen? Dan heeft u met het boek 'Externe financiële verslaggeving' een goed boek in handen!

In de inleiding poneren de schrijvers de stelling dat veel boeken over verandermanagement een te geringe theoretische onderbouwing hebben. Ik laat deze uitspraak graag aan hen over, wel is het zo dat zij in hun goed leesbare boekje op een bijna waakzame manier het veranderproces beschrijven en van instrumenten voorzien.

Zegt u eens eerlijk: wie van u heeft geleerd hoe hij zijn informatie moet ordenen? En wie werkt er zo geordend dat hij een 'leeg hoofd' heeft en geen stress over zichzelf afroept? Als u deze vragen als 'interessant' bestempelt dan is 'Getting things done' een nuttig en behulpzaam boek. David Allen gaat hierin uitgebreid in op de vraag hoe wij productiever en met minder stress kunnen werken.

Binnen de klinische psychologie en psychiatrie wordt een tiental persoonlijkheidsstoornissen onderkend. In het boek 'Zo ben ik nu eenmaal!' heeft auteur Van der Does de kenmerken, natuurlijke vindplaats en omgangsregels van deze tien beschreven.

Hoewel ik niet vaak de psychologie induik, werd ik door de titel nieuwsgierig naar dit boek. Vanwege de herkenbaarheid, de heldere schrijfstijl en de grappige tekeningen van Peter van Straaten, heb ik het in één avond uitgelezen.